ჩემო, აფხაზეთო!

წიგნის ავტორს, მურმან კვარაცხელიას, „ჩემო აფხაზეთო“! დაურქმევია წინამდებარე გამოცემისთვის. ორივე სიტყვა მის სევდიან ხმაშია დაბადებული, ორივე აფხაზეთის დიდ მონატრებასა და სიყვარულშია განბანილი. ამ ფურცლებზე გადმოტანილი ნააზრევის წაკითხვა ვერ მოგანიჭებთ სულიერ სიმშვიდეს, ვერც შვებით ამოისუნთქავთ, სევდაა ჩამწყვდეული თითოეულ ეპიზოდში...

ორი წიგნი მიუძღვნა ბატონმა მურმან კვარაცხელიამ საქართველოს ამ უმშვენიერეს კუთხეს. თითქოს სათქმელიც აღარაფერი დარჩა, მაგრამ აფხაზეთი ხომ მისთვის ყველა მიწიერ დღესასწაულზე მეტია, ის წარსულია, რომელიც მუდამ თანამედროვეა. ის სადაც არ უნდა იყოს, მაინც იქ მიჰყავს გადაღლილ ფიქრებს, იმ სარკმელში ახედებს, რომელსაც უდარდელი ბავშვობა ჰქვია... ახლა უკვე ომის წვიმებისაგან გალუმპული, ფერშეცვლილი, სითბოწართმეული, შეშინებული და გაწბილებულია, მაგრამ მაინც თავისკენ გახედებს. მერამდენედ უღებს კარს თავისი ოდაბადეს ფუძე, ამაზე ახლობელი ხომ აღარაფერია.