ავტორი (ები): ნეტარი ავგუსტინე
ავტორის შესახებ
ნეტარი ავგუსტინე, ავგუსტინე ავრელიუსი (ლათ. Aurelius Augustinus; 354 – 430) – ქრისტიანი თეოლოგი და ფილოსოფოსი, პატრისტიკის წარმომადგენელი, რომელმაც არსებითი ზეგავლენა მოახდინა ქრისტიანული ღვთისმეტყველური კანონიკის განვითარებასა და, მთლიანად, დასავლური ტიპის კულტურის ევოლუციაში.
დაიბადა სამხრეთ ნუმიდიის პატარა ქალაქ ტოგასტაში (თანამედროვე სუქარასი, ალჟირი). მამამისი — პატრიციუსი, წარმართი იყო და მხოლოდ მაშინ მოინათლა, როდესაც ავგუსტინეს 17 წელი შეუსრულდა, რის შემდეგაც მალევე გარდაიცვალა. იგი ცდილობდა, ავგუსტინესთვის კარგი განათლება მიეცა, მაგრამ მისი ზნისა და ხასიათისათვის ყურადღება არასოდეს მიუქცევია. დედას, მონიკას, ქრისტიანული აღზრდა ჰქონდა მშობლებისაგან მიღებული და გამოირჩეოდა კეთილი ბუნებითა და სათნო, მშვიდობისმოყვარე ცხოვრებით. საკუთარ შვილს ბავშვობიდანვე ასწავლა და შეაყვარა იესოს სახელი, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ავგუსტინემ ქრისტიანული მოძღვრება უარყო.
17 წლის ავგუსტინე კართაგენში გაემგზავრა განათლების მისაღებად, სადაც იგი მანიქეველთა გავლენის ქვეშ მოექცა. წმინდა მონიკა უსაზღვროდ დამწუხრებული იყო შვილის მანიქეველობით. მან არ მოისურვა "გზასაცდენილთან" ერთად ცხოვრება და აღარც ტრაპეზს იყოფდა მასთან. მონიკა ისე დასტიროდა შვილს, როგორც მკვდარს და ლოცულობდა, რათა იგი ღმერთს თავისი სარწმუნოებისაკენ მოექცია.
სამშობლოში დაბრუნებულმა ავგუსტინემ გრამატიკის მასწავლებლად დაიწყო მუშაობა. 29 წლის, იგი შეხვდა სიკვდილის მახედ წოდებულ მანიქეველ „ეპისკოპოს“ ფავსტუსს. მასთან ურთიერთობისას ავგუსტინემ მანიქეველთა სწავლებაში და ცხოვრების წესში მრავალი წინააღმდეგობა აღმოაჩინა. ფავსტთან საუბრის შემდეგ ავგუსტინე რომში გაემგზავრა. 383 წლიდან მან მანიქევლობა მიატოვა, ამის მიზეზად იქცა ის პასუხგაუცემელი კითხვები, რომლებიც ავგუსტინემ ფავსტუსს დაუსვა. 387 წელს, აღდგომამდე რამდენიმე დღით ადრე, ავგუსტინე მოინათლა, მთელი თავისი ქონება ქვრივ-ობოლთ დაურიგა და ბერულ მოღვაწეობას შეუდგა.
391 წელს ჰიპონიის ეპისკოპოსმა ვალერიმ ავგუსტინეს პრესვიტერის წოდება მიანიჭა. ამ ხარისხით მან დააარსა პირველი ქალთა მონასტერი აფრიკაში. მავრიტანიაში მისი მეცადინეობით აღიკვეთა ადათი, რომლის დროსაც ქალაქის მცხოვრებნი ორ შეიარაღებულ ნაწილად იყოფოდნენ და ერთმანეთს ებრძოდნენ.
399 წელს ავგუსტინე ეპისკოპოსად აკურთხეს. მალე მან ჰიპონიის კათედრა დაიკავა. მღვდელმთავრობის ოცდათხუთმეტი წელი ავგუსტინემ მანიქევლობის, დონატიზმისა და პელაგიანტიზმის წინააღმდეგ ბრძოლას შეალია.
430 წელს ჰიპონი ვანდალებმა გადაწვეს. ერთადერთი, რაც ცეცხლს გადაურჩა, ავგუსტინეს ბიბლიოთეკა იყო. კართაგენიც მალე დაეცა. ჩრდილო აფრიკის ეკლესია მძიმე მდგომარეობაში აღმოჩნდა. ავგუსტინე იყო ჰიპონის უკანასკნელი ეპისკოპოსი. მან საკუთარი თვალით იხილა ქალაქის აღსასრული, რის შემდეგაც დიდხანს აღარ უცოცხლია. იგი 430 წლის 28 აგვისტოს გარდაიცვალა.
ნეტარი ავგუსტინეს კალამს ეკუთვნის მრავალი თხზულება. აღსანიშნავია მისი „აღსარებანი“, „ღვთის ქალაქის შესახებ“, „ჩვიდმეტი წიგნი პელაკიანელთა წინააღმდეგ“, „კომენტარები დაბადების წიგნისა“ და სხვა.