ნაშრომი ეძღვნება პოლისემიისა და ომონიმიის პრობლემის პარალელურ განხილვას ქართული და აფხაზური ენების მასალაზე. მონოგრაფიულადაა წარმოდგენილი ქართულსა და აფხაზურში პოლისემიისა და ომონიმიის მთელი რიგი საკვანძო საკითხები. მოცემულია ძირითადი მოდელები, გამოვლენილია სემანტიკური ნიუანსები; მასალა განხილულია სხვა ენობრივ სისტემებთან მიმართებით, რის საფუძველზეც ხაზგასმულია საკუთრივ ქართულისა და აფხაზურისათვის დამახასიათებელი სპეციფიკა. მოცემულია ცდა მთელ რიგ საკითხთა ახლებური ახსნისა.