ძველი წელთაღრიცხვის IV-III თასწლეულების მიჯნაზე ტიგროსისა და ევფრატის შუამდინარეთში შუმერლებმა შექმნეს ერთ-ერთი პირველი დამწერლობა მსოფლიოში, რამაც შესაძლებლობა მისცა მათ (და მათი გზით სხვა ხალხებსაც) წერილობით აღებეჭდათ და საუკუნეებში გადაეცათ თავიანთი სიტყვიერი შემოქმედება. ამ დროიდან მოყოლებული ათას ხუთასი წლის მანძილზე უხსოვარი ტრადიციების მქონე შუმერული მხატვრული სიტყვა ყალიბდება მწერლობად, თუმცა ის არ წყვეტს სისხლხორცეულ კავშირს ზეპირსიტყვიერ ჟანრებთან. აქ უნდა შეინიშნოს, რომ თავდაპირველად დამწერლობის მიზანი არ ყოფილა სიტყვიერების, როგორც შემოქმედების, აღბეჭდვა-შენახვა და მისი დროსა და სივრცეში გადაცემა. გამოგონებისთანავე მას უაღრესად პრაგმატული, შემოქმედებისგან ძალზე შორსმყოფი ამოცანა დაეკისრა.