მონოგრაფიაში წარმოდგენილია XX საუკუნის დასასრულისა და XXI საუკუნის დასაწყისის პროზის თავისებურებანი, „თხრობის პაროდიული მოდუსი“, მხატვრულ-დოკუმენტური პროზა, ასევე პოსტმოდერნისტული „თამაშის“ ნიმუშები. ნაჩვენებია განსხვავებული თემატიკით, მხატვრული სტილითა თუ ესთეტიკური აზროვნების მრავალფეროვნებით გამორჩეული მწერლების მიმართება ახალი ლიტერატურული მიმდინარეობის მიმართ და მათი გამოხატულება ტექსტებში. ნაშრომში საუბარია ეპოქათა ზღვარზე განვითარებული ქართული პროზის თავისებურებებთან ერთად იმ ტენდენციებზე, რომელმაც მოიცვა მთელი სამყარო. ნაშრომი განკუთვნილია ლიტერატურული პროცესის მიმდინარეობითა და განვითარების ეტაპებით დაინტერესებული მკითხველისათვის (მონოგრაფია, ფაქტიურად, წარმოადგენს ჩვენი პირველი მონოგრაფიის: „პოსტმოდერნიზმი - ლიტერატურა ლიტერატურის შესახებ“ (პოსტმოდერნისტული ტენდენციები XX საუკუნის მეორე ნახევრის ქართულ ლიტერატურაში) გაგრძელებას).