წინამდებარე წიგნი მასში განხილული საკითხების კვალად დაყოფილია ნაწილებად. ერთ-ერთია მხატვრული ლიტერატურის როლი პიროვნების ფორმირებაში, რაც ნაჩვენებია იაკობ გოგებაშვილის, ილია ჭავჭავაძის, აკაკი წერეთლისა და სხვათა შეხედულებებისა და შემოქმედების ანალიზის საფუძველზე. მნიშვნელოვანია ასევე აფხაზ კალმოსანთა (ბაგრატ შინკუბა, ივანე თარბა) დამოკიდებულება საქართველოსადმი, ქართველი პოეტებისა და მწერლებისადმი. მოძიებული მდიდარი ფაქტობრივი მასალა და მათი შემოქმედება ნათელყოფს, როგორი კეთილგანწყობილი, მეგობრული ურთიერთგაგება სუფევდა ქართველ და აფხაზ ერისკაცთა შორის, რაც მაგალითი უნდა გახდეს მომავალი თაობებისათვის, რათა მისდიონ ღირსეულ წინაპართა გზას და აღადგინონ საუკუნეების მანძილზე ურთიერთგადაჯაჭვული ორი მოძმე ერის ერთიანობა. განხილულია აგრეთვე აფხაზეთში მოღვაწე ქართველ შემოქმედთა მემკვიდრეობა. 

     წიგნი განკუთვნილია სტუდენტებისა და მკითხველთა ფართო წრისთვის.