ლევ ტოლსტოის ამ მოთხრობის პერსონაჟები ცხენები არიან. მათი გრძნობები და ფსიქოლოგია გაადამიანურებულია. მთავარი პერსონაჟი - დაბერებული და დაჩაჩანაკებული ცხენი სხვა ცხენებს უყვება განვლილი ცხოვრების ისტორიას, იგონებს თავის მძიმე ხვედრს, დამცირებულ ყოფას, ყოფილ მეპატრონეებს, ახალგაზრდობის სიყვარულს... მოთხრობის კულმინაციაა ფინალი, სადაც აღწერილია ერთი მხრივ ყველასგან მივიწყებული ცხენის სიკვდილი და მეორე მხრივ, მისი ყოფილი მეპატრონის პომპეზური დაკრძალვის სცენები.