ჩვენ არ ვიცნობთ ძველ ჩინურ პოეზიაზე არსებულ ქართულ წიგნს, რაც ზრდის ამ მოკრძალებული ნაშრომის პასუხისმგებლობას. მასში შესწავლილია ძველი ჩინელი პოეტების (განსაკუთრებით ტანის ეპოქის) შემოქმედების ძირითადი მოტივები, რელიგიურ-ჰუმანისტური განწყობი-ლებანი, მსოფლმხედველობრივ-სახისმეტყველებითი საკითხები. ნაშრომი ეფუძნება ძველი ჩინური პოეზიის ქართულ ენაზე თარგმნილ ნიმუშებს.

წიგნის გაცნობისას მკითხველი იგრძნობს, რომ ჩინელი პოეტების უკვდავი ლექსების შეფასება-ანალიზისას ჩვენში ემოციურმა ტონუსმა სძლია ინტელექტუალურს. ძველი ჩინური პოეზიით აღფრთოვანებამ, ჩვენდა უნებურად, თავისი გაიტანა.